Grzyby trujące z gąbką

Wbrew pozorom, ilość grzybów trujących nie jest wysoką liczbą. Mimo to, dla każdego grzybiarza bardzo ważna jest zdolność odróżnienia grzybów trujących od grzybów jadalnych, zarówno wtedy, kiedy zbiera się je własnoręcznie, jak i kupując od zbieraczy. Nie należy kierować się mitami usłyszanymi na temat rozpoznawania trujących grzybów.

Jak odróżnić grzyby trujące z gąbką od tych jadalnych?

Nieprawdą jest, że trujące grzyby posypane solą zmieniają swoje zabarwienie na żółte, a także zmiana zabarwienia grzyba na błękitny odcień, po przekrojeniu go nożem, nie oznacza trującej odmiany. To naturalne reakcje zachodzące w świecie przyrody, niemające nic wspólnego ze związkami trującymi.

Podobnym bezużytecznym sposobem na wykrycie trującego grzyba, jest wkładanie srebrnej łyżki i cebuli do potrawy z grzybami. Łyżka zabarwi się na ciemny kolor przez związki siarki, a nie truciznę. Co więcej, wbrew wielu podaniom, nie wszystkie grzyby trujące mają ostry smak. Niektóre silnie trujące muchomory mogą smakować łagodnie i orzechowo. Mylne jest również założenie, że leśne żyjątka nie będą żerować na grzybach trujących, ślimaki i owady można spotkać także na tych szkodliwych odmianach.

Mimo ryzyka nie warto rezygnować z obecności grzybów w swojej diecie. Są one źródłem witamin i składników mineralnych. Paradoksalnie, usuwają z organizmu szkodliwe pierwiastki i trujące substancje, wzmacniając przy okazji narządy wewnętrzne i obniżając poziom negatywnego cholesterolu we krwi. Przyczyniają się także do regulowania krzepliwości krwi, wspomagają odporność, zwalczając wirusy. Pobudzają także prace jelit i zapobiegają zatorom. Jednocześnie są ciężkostrawne, dlatego nie mogą być podstawą stosowanie diety. Lżejsze dla organizmu stają się w formie pokrojonej w mniejsze plastry.

Jak więc odróżniać grzyby trujące od tych jadalnych? Na pewno pamiętając, że wszystkie gatunki śmiertelnie trujące posiadają blaszki pod swoim kapeluszem. W przypadku grzybów rurkowych, które pod swoim kapeluszem kryją gąbkę, również trafiają się okazy trujące. Nie są one jednak silnie toksyczne. Mogą spowodować zatrucie pokarmowe i złe samopoczucie, ale nie stwarzają śmiertelnego zagrożenia dla życia.

Jak postępować w razie zatrucia się grzybem trującym z gąbką? Nie należy wpadać w panikę. W razie obaw zawsze można skonsultować się z lekarzem pierwszego kontaktu, który może przepisać coś na złagodzenie objawów. Należy także dbać o odpowiednie nawodnienie i uzupełnienie elektrolitów.

Wśród grzybów z gąbką znajduje się wiele znanych gatunków, takich jak podgrzybki, maślaki, zajączki, koźlarze czy borowiki. Zawsze warto mieć ze sobą atlas grzybów, dla odróżnienia wymienionych okazów od ich trujących, ale podobnych wizualnie kuzynów. Przykładowo, borowika można z łatwością pomylić z goryczakiem żółciowym, podgrzybka z goryczakiem purpurowozarodnikowym, a kurkę z lisówką pomarańczową.

W przypadku wątpliwości lepiej jest grzyb zostawić, a poszukać zamiast niego innych. Również w przypadku małych, jeszcze nie do końca rozwiniętych grzybów lepiej zrezygnować z ich zrywania, mogą jeszcze nie być wystarczająco wykształcone, żeby określić czy są jadalne, czy jednak trujące.